به نقل از «خبرآنلاین»

ساپینتو: داوران عاشق من هستند!

تاریخ انتشار: ۶ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۸۳۰۳۴

ریکاردو ساپینتو پس از پیروزی یک بر صفر استقلال مقابل هوادار در نشست خبری حضور پیدا کرد و درمورد این بازی اظهار داشت: به دلیل کسب سه امتیاز بسیار خوشحال هستیم. نیمه اول کاملاً در اختیار ما بود. می‌توانستیم حداقل 3 گل به ثمر برسانیم. در نیمه دوم تیم حریف بسیار ریسکی بازی کرد و شروع محکمی داشت. سه تعویض در ترکیب آنها ایجاد شد و برای ما مشکل ایجاد کردند، چون بازی مستقیم انجام دادند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

* لایق پیروزی بودیم

وی ادامه داد: آنها خوب جنگیدند و خوب دویدند. رفتار خوبی از تیم هوادار دیدم و این موضوع کار را برای ما هم سخت کرد. این نوع بازی آنها برای ما چالش ایجاد کرد. در نیمه دوم هم که خوب ظاهر نشدیم، اما رقابت نزدیکی با حریف داشتیم. به تیم هوادار تبریک می‌گویم که خوب بازی کردند. به سرمربی و بازیکنان این تیم خسته نباشید می‌گویم که با تمام وجود کار می‌کنند. نیمه دوم برای ما خیلی سخت بود، اما در مجموع لایق پیروزی بودیم.

* داوران عاشق من هستند!

سرمربی تیم فوتبال استقلال درمورد دریافت کارت زرد از سوی داور مسابقه، تصریح کرد: واقعاً نمی‌دانم. واقعا دلیل این کار را متوجه نشدم. فکر می‌کنم آنها عاشق من هستند و من را دوست دارند. با داور وسط و داور چهارم هم صحبتی نداشتم، بلکه در حال صحبت با همکاران خودم بودم. باید دلیل این موضوع را بدانم.

* ساکت الهامی هم مثل من احساسی است

ساپینتو درخصوص صحبت‌هایش با غلامپور و سپس ساکت الهامی، گفت: من در حال صحبت با همکاران خودم بودم. نمی‌دانم؛ شاید نباید با کادر خودم صحبت کنم! اگر به این دلیل است واقعاً برایم عجیب خواهد بود. مشکلی با سرمربی حریف نداشتم، چوناو هم مثل من احساسی است. 90 دقیقه جنگیدیم، اما به هم احترام گذاشتیم و این چیزی است که من دوست دارم. او از تیم خودش دفاع می‌کند و من هم همین کار را می‌کنم، اما همه چیز با احترام است.

* می‌دانستیم مقابل هوادار با چالش روبرو می‌شویم

سرمربی تیم فوتبال استقلال درمورد برگزاری بازی دوستانه پیش فصل با هوادار و تاثیر آن مسابقه در کسب پیروزی در بازی امروز، خاطرنشان کرد: این یک بازی متفاوت است. آن زمان اول کار بودیم و سیستم دیگری را کار می‌کردیم؛ البته سیستم آنها هم متفاوت بود. با وجود اینکه یک بازی دوستانه بود، اما در ذهن بازیکنان یک بازی رسمی تلقی نمی‌شد. می‌دانستیم که آنها تیم جنگنده‌ای هستند و با آنها دچار چالش خواهیم شد.

* باید 28 امتیازی می‌شدیم

ساپینتو در پاسخ به این سوال که اگر به عقب بازگردد چه کاری انجام خواهد داد تا استقلال به صدر جدول برسد، عنوان کرد: فقط داوران! تا کنون باید 28 امتیاز کسب می‌کردیم. 6 امتیاز بیشتر از چیزی که تاکنون به دست آورده‌ایم.

* در نیمه دوم لیگ حرف‌های زیادی برای گفتن داریم

وی درخصوص تعطیلی رقابت‌های لیگ برتر و آماده نگه داشتن بازیکنان از نظر جسمی و ذهنی، تصریح کرد: این موضوع برای همه تیم‌ها از جمله سپاهان و پرسپولیس هم سخت است. هنوز شروع کار هستیم و تنها یک سوم مرحله را گذرانده‌ایم. مقاطع سخت لیگ باقی مانده است. قسمت دوم لیگ هم سخت تر از قسمت اول است. حرف‌های زیادی برای گفتن داریم و این موضوع را خواهید دید.

* کیفیت زمین تاپ نه، اما خوب بود

سرمربی تیم فوتبال استقلال درخصوص کیفیت زمین مسابقه، گفت: زمین خیلی خوب بود. قبلاً هم چون اینجا تمرین کرده بودیم از شرایط آگاه بودم. قبلاً شرایط بد بود، اما الان خوب شده است. کیفیت زمین مسابقه تاپ و درجه یک نیست، اما خوب است.

* به همه بازیکنان به یک اندازه اعتماد دارم

ساپینتو درمورد شرایط حردانی و جلالی و احتمال حضور این نفرات در تیم ملی، خاطرنشان کرد: من این بازیکنان را دوست دارم. دو بازیکن در دفاع راست دارم که خیلی خوب هستند. همین شرایط در دفاع چپ هم وجود دارد. نمی‌توانم تمام نفرات را وارد زمین کنم. اینها انتخاب‌های من هستند و مسئولیت این موضوع با من است، اما به همه آنها به یک اندازه اعتماد دارم. آنها بازی می‌کنند و به تیم هم کمک خواهند کرد. فصل بزرگی در پیش داریم. اینگونه نیست که آنها چون بازی نمی‌کنند نباید به تیم ملی بروند. من برای آنها خوشحالم و اگر تعداد ملی‌پوشان ما بیشتر شود، بازهم خوشحال خواهم شد. نه تنها آنها که همه می‌خواهند بیشتر بازی کنند.

* دوست داشتم دربی قبل از جام‌جهانی برگزار شود

وی درخصوص اینکه گفته می‌شود علاقه داشت که دربی قبل از جام‌جهانی برگزار شود، تصریح کرد: دوست داشتم که قبل از جام‌جهانی دربی برگزار شود. این یک شگفتی برای من است. هر کاری هم کردم که الان بازی کنیم، اما نشد.

* همه باید به تیم ملی اعتماد به نفس و انرژی مثبت بدهند

سرمربی تیم فوتبال استقلال درخصوص پیش‌بینی اش از نتایج تیم ملی در جام جهانی، اظهار داشت: اسکوچیچ هم خوب کار کرد. تیم ملی با کی‌روش هم خیلی خوب کار می‌کند. ایران باید مقابل دو تیم قدرتمند بازی کند. فقط باید خونسرد باشند و اجازه بدهند تیم ملی کار خودش را انجام بدهد و به تیم اعتماد به نفس و انرژی مثبت بدهند.

* شرایط‌مان برای سوپرجام خیلی مثبت است

ساپینتو درمورد بازی با نساجی در سوپرجام و محل برگزاری این مسابقه و احتمال کسب جام برای استقلال، تصریح کرد: ما شرایط خیلی مثبتی داریم اما بازی متفاوت‌تری را شاهد خواهیم بود، چون یک فینال است. این بازی برای هر دو تیم سخت خواهد بود. باید سطح خیلی بالایی داشته باشیم تا برنده شویم.

بیشتر بخوانید:

عکس| مهدی طارمی در کنار مسی و امباپه! عکس| واکنش علی کریمی به حادثه تروریستی شاه‌چراغ پایان عادل فردوسی‌پور و تلویزیون؟

257 251

کد خبر 1688661

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: باشگاه استقلال ریکاردو ساپینتو سرمربی تیم فوتبال استقلال جام جهانی نیمه دوم من هستند تیم ملی برای ما

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۸۳۰۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سینما به روایت «آپاراتچی»

ایسنا/اصفهان «آپاراتچی» روایت زندگی جلیل، مردی جوان و ساده است که سواد نوشتن ندارد، اما شور دارد و عاشق سینماست.

فیلم «آپاراتچی» ساختۀ قربانعلی طاهرفر، یکی از فیلم‌های در حال اکران‌ اصفهان است که گیشۀ سینمای ساحل نشان‌ می‌دهد با استقبال اندکی مواجه شده است، من نیز این فیلم ۹۴دقیقه‌ای را به‌تنهایی در سالن عالی‌قاپو نگاه کردم و وضعیت سالن، یعنی صندلی‌های خالی، این موضوع را تأیید می‌کرد. اما جای سؤال دارد که آیا تماشای «آپاراتچی»، محصول سال ۱۴۰۲ که در چهل‌ودومین جشنوارۀ فیلم فجر به نمایش درآمد، وقت تلف‌کردن است؟!

اگر عاشق «سینما» باشید، «آپاراتچی» به یک بار دیدنش (و اگر عاشق‌تر باشید، به چند بار دیدنش!) می‌ارزد؛ آن هم در مقایسه با بسیاری از فیلم‌های پرهیاهو و با بازیگران دهان‌پرکن، اما بی‌کیفیت که طرفدار هم زیاد دارند. «آپاراتچی» روایت زندگی جلیل است که عاشق سینماست و برای ساختن فیلمی بلند و سینمایی حاضر است هر کاری بکند. او وقتی دیگران معنی کارهایش را نمی‌فهمند به آن‌ها می‌گوید، تا حالا عاشق شدی؟! من عاشق سینما هستم!

اتفاقات این اثر که در جشنوارۀ فجر سال گذشته به دریافت جایزۀ ویژۀ داوران برای «نگاه نو» موفق شد، در روزگار نزدیک به پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ و سال‌های نخست جنگ ایران و عراق بازمی‌گردد. جلیل نقاش ساختمان است که روی بوم هم هنرش را به رخ می‌کشد و مخصوصاً پرتره شهدای عزیزمان را در جنگ ایران و عراق تصویر می‌کند و به دل خانواده‌هایشان تسلایی کوچک می‌بخشد. همین جلیل که عشق بی‌وحدومرزی به سینما دارد و همواره خود را در جشنواره‌های فیلم تصور می‌کند که جوایزی نفیس به دستش می‌دهند، قصد دارد فیلمی بلند و زندگی‌نامه‌ای بسازد.

فیلم جلیل دربارۀ شخصیتی به اسم نوری است. نوری در فیلم قاضی سخت‌گیری معرفی می‌شود. همه مردم از جمله جلیل و همسر و پدر پیرش که در یک خانه زندگی می‌کنند، بدگویی از این قاضی به روزمره‌شان تبدیل شده است. همه معتقدند که نوری دارد جان جوانان وطن را با قضاوت‌های نادرستش پایمال می‌کند. اما در همان ابتدای فیلم، وضعیت نوری دست‌کم در چشم برخی از مردم، از جمله همین جلیل داستان، دگرگون می‌شود. و وقتی نوری یعنی قاضی بدنام به دنبال اتفاقاتی شهید می‌شود، تصمیم می‌گیرد فیلمی از او بسازد و نامش هم بگذارد: «نوری در تاریکی».

اما فیلم‌ساختن در زمانۀ جلیل آسان نیست. پدرش با او مخالفت جدی دارد و سینما را هنری تهی می‌داند که یک مشت آدم فاسد و بی‌دین دور هم جمع می‌شوند تا بقیۀ مردم را هم با ساخته‌هایشان بی‌بندوبار کنند! همین نگاه پدر جلیل، طنز تلخی را به اثر بخشیده است. از طرفی، جلیل را وزارت ارشاد وقت جدی نمی‌گیرد و حاضر به حمایت از او نیست.

فیلم هیچ حامی معنوی و پشتیبان مادی ندارد. خانواده شهید نوری هم با مخالفت‌ها یا خواسته‌های خود به نوعی دیگر مانعی بر سر راه فیلم‌سازی جلیل شیفته و خیال‌پرداز هستند. حالا در ادامه باید دید سرنوشت این فیلم به کجا ختم می‌شود و اگر روی پرده برود، محبوب مردم خواهد شد، چنان‌که جلیل در رؤیا می‌بیند؟!

فیلم‌سازی در میانۀ انقلاب و جنگ

فیلم «آپاراتچی» در حد خود و تا جایی که توان گشودن بال و پر داشته است، داستان بغرنج سینمای ما و البته شیرینی‌های آن و شوریدگی‌های آدم‌هایش را بازتاب می‌دهد. سینمای کشورمان از ۱۳۵۷ شمسی به‌بعد که هنرمندانی نامدار در آن افتخار آفریدند و از این قاب رنگی و اسرارآمیز ما را به جهانیان نشان دادند یا هرکس دیگری که به توان و سلیقه خود آثاری در آن تولید کرده است، آغازش داستانی پیچیده دارد.

سینمای ایران بعد از ۱۳۵۷ شمسی، در میانۀ انقلاب و جنگی زودهنگام پا گرفت و همواره موانع پرشماری از جنبه‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی بر سر راهش بود. اما سینما زنده ماند، گاهی نیمه‌جان شد و گاهی جان تازه گرفت، اما هرچه بود و نبود به پیش رفت و نشان داد که این دنیای شگفت‌انگیز و پرقدرت شاید سر خم کند و در برخی سالیان منزوی شود، اما از میان نمی‌رود. سینمای ایران همواره عاشقان خودش را داشته است که برای سربلندی این گوشه پهناور از هنر معاصر ایران‌زمین کوشیده‌اند.

به جز اینکه به «آپارتچی» می‌توان نگاهی تاریخی داشت که در آن مقطع، خاص ایرانمان است، این فیلم به رابطۀ پویایی اقتصاد و هنر نیز نگاه خوبی دارد. جلیل و گروه کوچکش یک مانع جدی بر سر راه فیلم‌سازی‌شان دارند و آن هم نداشتن پول کافی و امکانات مادی به‌دردبخور است.

این مسئلۀ جدی است. هیچ هنرمندی در هیچ کجای دنیا نمی‌تواند با شکم خالی و زندگی‌ای که تمامش دغدغه نان باشد، هنری ماندگار به جهان تقدیم کند. گام‌برداشتن در چنین مسیری ازجان‌گذشتگی‌ها می‌خواهد. اگر در تاریخ هنر درنگ کنیم، آثار پراعجازی که هنوز ماندگارند و ما را انگشت‌به‌دهان می‌کنند، یا هنرمندش از خانواده‌ای ثروتمند برخاسته یا نهاد دولتی یا غیردولتی، آن هنرمند را حمایت مالی کرده و دنیایی امن برایش فراهم ساخته است. مردی مثل جلیل که برای فیلم‌سازی و نمایش استعداد هنری خود به فروختن فرش دست‌باف همسرش محتاج است، فرشی که می‌توانست زیرپای آن دو و پدر و بچه‌هایشان باشد، چه سرنوشتی در سینما خواهد یافت؟

انتهای پیام